Lohusalıkta 40 günümüz nasıl geçti?

Önceki yazımda doğum hikayemi anlatmıştım, bu yazımda da doğumdan sonraki günlerim nasıl geçti ondan bahsedeceğim.

İnci'm
İlk olarak anneliğin ne kadar zor olduğunu söylemek istiyorum. Belki insan ilerleyen yıllarda alışıyordur ama ilk günler ve haftalar gerçekten çok zor geliyor. Çünkü hayatınız bir anda tamamen değişiyor. Özellikle de benim gibi çok sosyal, yoğun iş hayatına alışkın, evde az vakit geçiren biriyseniz  durum daha da zorlaşıyor. Size muhtaç bir varlığa büyük bir özenle bakmanızın gerektiği fikri bile bir kadını yeterince sorumluluk altına sokup, duygusal durumunu değiştirmeye yeter. Yani tüm gün bebek bakma yorgunluğundan ve uykusuzluktan bahsetmiyorum bile. Bu nedenle pek çok kadının lohusalıkta bunalıma girmesini çok iyi anlayabiliyorum. Zaman zaman ben de giriyorum ama İnci'nin bir bakışını görmek anında bunalımımı atlatmama yardımcı oluyor. Ama itiraf edeyim, hastaneden eve geldiğim ilk gün ufacık bir şey yüzünden anneme bağırıp çağırıp ağlama krizine girmem tamamen paniklememle ilgilidir. Banyoya girip uzun uzun ağladım, bir anda çok mutsuz oldum. Çünkü artık evdeydim, bakımıma muhtaç bir bebeğim vardı, ameliyat bölgem açıyordu, kendimi sağlıksız hissediyordum, Gezi eylemleri sürüyordu, ülke nereye gidiyordu, batsın bu dünyaydı falan derken anneme patladım :( neyseki annem sesini çıkarmadı. 40 gün geçti hala bazı günler o kadar zor geçiyor ki gözyaşlarımı tutamıyorum. İnci bir agu deyince modum değişiveriyor. Yaşadığımız ve hissettiğimiz şeyleri ancak aynı şeyleri yaşayanlar bilir. Onlar zaten demek istediklerimi anlamışlardır. Ama belki erkek okurlarım vardır en azından onlar bilmeli ki eşiniz zor zamanlar geçiriyor, destek olmalısınız. Çünkü biz anlatmadığımız sürece onlar bunu bilemezler. Benim eşim de çok anlayışlıdır ama bazen çabuk sıkılıyor. Örneğin emzirirken çok susuyorum ve çok su içiyorum. Su vermekten adama fenalık geldi :) ama acı bir gerçek var ki ne kadar bebeğiniz için herşeyi yapmak isteseniz de sürekli emzirmekten de kadına fenalık geliyor.

Şu an kendimi gayet iyi hissediyorum. Sağlığım yerinde maşallah ama geçen hafta ilk kez bir avm ye gittiğim gün dikişlerim ağrıdı. Demek ki ben her ne kadar iyi hissetsem de bedenim daha iyileşememiş. Doktorum iç dikişlerin 6 haftada iyileşeceğini söyledi. Benim yaralarım çabuk iyileşmez, bu farkı da göz önünde bulundurursak daha zamanım var.

doğumdan 40 gün sonra
Önce en çok merak edilen konuya girelim :) Doğuma 70,5 kg görerek giden bir hamile olarak toplamda 15.5 kg almıştım. Doğumdan 10 gün sonra doktorumun muayenehanesinde ilk kez tartıldım, 8 kg vermişim. Sonra hiç tartılamadım ama şişliklerim gün gün azaldı. O nedenle kilo verdiğimin farkındaydım. İnsanın ofisinde profesyonel vücut analiz cihazı olunca evde baskül olmuyor :) malesef hiç tartılamadım. Taa ki 23 Temmuz'da ilk kez ofise gidene kadar. Tok karnına ve giysiyle 58,7 kg görünce çok mutlu oldum! Zaten 55 kg civarında hamile kalmıştım. Eee o zaman az kalmış da farkında değilmişim. 24 Temmuz'da 40'ımız çıktı. İşte son halim budur. İnci'yi ofise getirmediğim için onunla çekemedim ama en kısa zamanda onunla da aynı yerde bir poz çekeceğim.

Bu arada 23 Temmuz Salı'dan beri iş hayatım başladı. Çok yoğun olmasa da randevu veriyorum. İyi ki de başladı çünkü doğumdan sonra ilk 40 günde sadece 5 kez evden çıktım. Onlar da hep İnci'nin ve benim doktor kontrollerimizdi. Hızlıca halledip geldik. Ofisimi özlemişim yahu :)

Gelelim nasıl beslendiğime...

Öncelikle ilk 2-3 hafta eve ziyarete gelenlere ikram etmek üzere aldığımız, annemin ve kardeşimin yaptığı kekler, börekler, kurabiyeler nedeniyle çok karbonhidratlı beslendim. Gelip gidip bir kurabiye attım ağzıma. Ama dolu dolu, çok çok yemedim. Bunu da bilinçli yaptım. Yemek düzenim de annem sağolsun oldukça iyiydi. Çünkü evde devamlı yemek olduğu için 3 öğün düzenli yemeğimi yedim. Emziriyorum diye öyle kocaman porsiyonlarla yeme eğilimi yaratmadım. Çünkü gerek yok. Normalde ne kadar yiyorsam o kadar yedim (belki makarnada kendimi tutamamış olabilirim :) İlk 2-3 hafta kırmızı et ve protein ağırlıklı beslenmeye gayret ettim çünkü ameliyat sonrası demirim çok düştü ve kanamam uzun sürdü. Ama kabızlık olmaması için sürekli en azından 1 öğünde mutlaka sebze yemeği de yedim. İlk haftadan sonra taze meyvelerden de yemeye başladım. İlk hafta çiğ sebze, salata, meyve yemedim ki gaz yapıp dikişlerimi ağrıtmasın. Şu an kurubaklagiller hariç herşeyi yiyorum. Onu da İnci'nin kolik sancıları nedeni ile yemiyorum çünkü bebeğim çok acı çekiyor ve ağlıyor. Bari baklagil yemeyerek destek olayım diyorum.

Konu açılmışken İnci çok gazlı bir bebek (ki bu normal her bebek gazlıdır çünkü gelişiminin bir parçası) ve de sürekli kusuyor, reflüsü var. Ama benim fikrim çok emdiği için kusuyor. Kucağımdan hiç inmek istemiyor ve haliyle de emmek istiyor. Ben de emziriyorum. Çok içiyor minik ayyaşım, çapulcum :)

Malum hiç bir şey doğal değil ve alerjiler çok arttı. Bu nedenle bebek alerjik olmasa bile süt ürünlerini tüketmeme modası var. Ama ben buna katılmıyorum. Süt, yoğurt, peynir, ayran, cacık, sütlü tatlı, dondurma düzenli ve yeterli oranda tüketiyorum. Zaten alerjisi olan bebeklerin semptomları bir süre sonra ortaya çıkıyor. Varsa çıkar. Ama olabilir diye bunları beslenmeden çıkarmak bence son derece yanlış. Anne sütü ve emzirmeyle ilgili ayrıca bir yazı yazacağım. Şimdi kendi deneyimlerimi paylaşıyorum.



Bir de hayatıma emzirme çayları girdi. Ortalama günde 3 tane içiyorum. Evde Humana, Milupa Still-tee ve Doğadan Lactate emzirme çayları var. Bu sıcakta hiç çekilmiyor ama içiyorum mecburen. Bir de ben alakası olmadığını düşünsem bile annemin baskıları nedeniyle soğuk su içmiyorum. Bebeğe gaz yaparmış. Evde soğuk suyu bana yasakladı. Büyükleri de biraz dinlemek gerek.

Lansinoh manuel süt pompası
Bebeğimi ilk günden beri sadece anne sütü ile besliyorum. Ve 1 Temmuz'dan bu yana fazla sütü devamlı sağıp buzlukta biriktiriyorum. Sağdıkça süt artıyor bilginiz olsun. Sağmak için Lansinoh'un manuel süt pompasını kullanıyorum. Gerçekten kullanımı çok pratik, oldukça memnunum.

Hiç diyet yapmadan, herşeyden yiyerek (ama kocaman porsiyonlarla değil), bol bol su içerek (sanırım günde 3-4 litreyi buluyordur), hiç hareket etmeyerek (sürekli bir koltukta oturup emziriyorum) ilk 40 günümü atlatmış bulunuyorum. Artık balık yiyebiliyorum, midem bulanmıyor. Bir de her öğün yemeklerime kimyon ekliyorum (gaz giderici diye)

Çok tatlı sevmem biliyorsunuz ama emziriyorum diye rastlarsa mutlaka yiyorum. O kadar şımarıklık olsun. Şekerim normale döndü ama yine de dikkat ediyorum. Endokrinoloğuma da gittim. Gebelik sonrası troid ilacımın dozu değişti. Hipotroid hayata devam...

Belki hatırlarsınız kızkardeşim Semra uzun zaman önce bir yemek tarifi blogu açmıştı ama o kadar yoğun çalışıyor ki bir türlü blogu aktifleştirememişti. Bir yandan da doktora yapıyor. Ama şimdi hem Ramazan nedeniyle hem de benim için evde tatlılar, börekler, kurabiyeler yapmaya başladı. Bloga malzeme çıktı. Takip etmek isterseniz gerçek ve sürekli denemiş reçeteleri bulabilirsiniz. Annesinin Kızı için tıklayınız :)

Buradan bebek sahibi olmayı düşünen, bebek bekleyen, yeni doğum yapan herkese ve tüm annelere selam gönderiyorum. Çok işimiz var çoooook...

Sonraki yazımda görüşmek üzere...

Diyetisyen Serap Orak Tufan
26 Temmuz Cuma 2013




33 yorum:

  1. Merhaba, yazdıklarınızı okuyunca kendimi gördüm sanki. Ben de aktif iş ve sosyal hayatı olan, evde pek durmayan biri olarak Martta doğum yapıp havaların da soğuk olması sebebiyle 2 ay dışarı çıkamayınca hafiften delirme moduna girmiştim. Yaşamayan bilemez gerçekten. İnsan yemek yemeye vakit bulamaz mı canım derdim, ama benim fırsat bulamadığım günler oldu. Neyse ki kızım 4,5 aylık oldu, öyle veya böyle geçiyor o günler. Geriye sadece güzel anılar kalıyor. Allah sağlıklı ömürler versin bütün miniklere...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle :) o kadar kaptırdım ki kendimi blog yorumlarıma bile haftalar sonra yanıt verebiliyorum. Yavas yavas bu hayata alışarak devam ediyoruz bakalım. Sizin de bebeğiniz hayırlı olsun, mutlu ve sağlıklı günlere...

      Sil
  2. ne güzel bir yazı su gibi aktı gitti:) annelik zor zanaat,aynı süreçlerden geçiyoruz malum.biz sık sık dışarı çıkıyoruz Doruk'la.oda seviyor banada değişiklik oluyor.hergeçen gün dünyaya ve bizlere daha çok alışıyorlar.hepimize kolaylıklar gelsin:))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Neredeyse 3 ayı devirdik Dilek hanımcım ;) hepimize kolay gelsin, bebeklerimiz sağlıklı olsun inşallah...

      Sil
  3. İnstagramdan da yazdım ama tekrar tebrik ederim, yukarıdaki fotoğrafta kızınızın size ne kadar çok benzediğini gördüm, Allah sağlıklı ömürler versin İnc'ye, doğumdan sonra ben de içimde bir boşluk hissetmiştim, artık benden her an ilgi bekleyen kendimi dinlememe fırsat vermeyen bir bebeğim vardı, demişsiniz ya bunu sadece yaşayan anlar diye çok doğru, ama iyi ki annelerimiz var onlar yanımızda Allah onları başımızdan eksik etmesin, saygı ve selamlar...

    YanıtlaSil
  4. Serap Hanim muhtesemsiniz valla,cok guzel baktiniz zaten hamilelikte kendinize simdi de harika gorunuyorsunuz:) Kiziniz cok tatli cok guzel,eminim ki o da cok saglikli ve guzel beslenicek:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, ben de öyle umuyorum bakalım ne olacak? :)

      Sil
  5. Çok iyi bir örneksiniz, her konuda olduğu gibi...Prensesinizi de babası copy/paste yapmış maşallah diyorum :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) aslında bazıları da bana çok benzetiyor ama bazen de aynı babasına benziyor. İlginç birşey :)

      Sil
  6. tebrik ederim bu kadar gerçek ve iyi olduğunuz için. sanırım en zor 40 günü oldukça gerçekçi bir biçimde anlatmışsınız. karşılaşabileceğim zorluklarla ilgili başucu eserim olacak bebek sahibi olursam bir gün. siz de aileniz de çok şanslısınız...

    kilonuzun eskisine dönmesine oldukça sevindim, "doğru"lara güvenim arttı. emzirirken beslenmeyle ilgili hem teorik, hem de pratik tecrübelerinizi paylaşacağınız yazınızı da dört gözle bekliyorum.

    bu arada İnci ne kadar size benziyor, ayrıca çok güzel. 41 kere maşallah..

    Sevgiler,
    Esra

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim sizin gibi harika insanlar sayesinde paylaşımlar benim için daha da zevkli oluyor :)

      Sil
  7. sizi yaklaşık 3 aydır takip ediyorum. baştan sona tek tek günlerinizi neler yediğinizi okudum. en sonunda hamilelik döneminizde de sürekli okudum. gerçekten örnek alıyorum sizi.bebeğiniz hayırlı olsun dünya tatlısı maaşallah. ben de çocuk düşünüyorum ama doğum kontrol hapı kullanıyorum ve oldukça kilo aldım. boyum 1 58 kilom ise 60 sormak istediğim doğum kontrol hapı kilo yapar mı?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, sizin gibi takipçilerim sayesinde yazma motivasyonu sağlıyorum. Takibe devam ederseniz çok sevinirim. Ben de uzun süre kullandım ama kilo almadım. Aslında kilo yapmaz ama çoğu kadın yaptığını düşünüyor.

      Sil
  8. blogunuzu yazmaya başladığınız günden beri takip ediyorum ama yorum yazmak bugüne kısmetmiş... öncelikle yemek günlüğünüz ve arkasından hamilelik günlüğünüz sayesinde artık aileden biri gibi oldunuz.. yazılarınızı büyük bir heyecanla bekliyorum.. inci bebeği büyük bir sabırsızlıkla bekledik ve beklediğimize değdi... çok tatlı maşallah Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin.. sağlıkla büyütün inşallah.. İnciye ve size sevgiler :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, takip edilmek, sevilmek çok güzel bir duygu. Paylaşmak da öyle. Kucak dolusu sevgiler...

      Sil
  9. İnci kız tıpkı siz :) sağlıkla analı babalı büyüsün inşallah. sevgiler GÜLSÜM ALEV

    YanıtlaSil
  10. Merhabalar;
    Blogunu yeni keşfettim ve hemen takibe aldım.
    371. takipçin benim.. :)
    Maaşallah kızınız çok tatlı.. :) Ben de yeni hala oldum 17 günlük bizim kızımız :) kızın yeğenime çok benziyor, bizimki de böyle tatlı :D
    Bana da gelirsen sevinirim :)
    ♥ Sevgiler ♥
    http://whiteglaze.blogspot.com
    twitter: @_gamzeahmet_

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok tatlı bir blogunuz var, vaktim oldukça uğrayacağım :) kızım adına da çok teşekkür ederim. Sizinkini de Allah bağışlasın, kucak dolusu sevgilerimizle...

      Sil
  11. Merhaba ,
    Aranızda Shakeology kullanan oldumu hiç?
    Türkiye'de mağaza satışı yok. Sadece google da bakınca bir blog üzerinden satışı var.
    ABD de öğün yerine geçtiğinden ve son derece etkili olduğundan bahsediliyor.
    Tecrübe eden varsa bilgilerini paylaşırsa sevinirim
    Tşk

    Bu arada site blog ;
    http://shakeologytr.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anladığım kadarıyla mama karışımı bir besin desteği bahsettiğiniz. Ancak böyle suni ürünleri tavsiye etmiyorum ve faydasına da inanmıyorum :(

      Sil
  12. Akşamları süt içmek kilo yapan bir şey midir?

    YanıtlaSil
  13. MERHABA BLOGUNUZU YENİ TAKİBE ALDIM. TAM BENLİK. KİLO İLE PROBLEM OLUNCA. BANADA BEKLERİM BYE

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu aralar sık yazamıyorum ama yazmayı bırakmayacağım. Takip ederseniz sevinirim. Ben de uğrarım :) yorum yaparsanız her seferinde link verin, sevgiler...

      Sil
  14. Lactamil ve Malt içecekleri de süt yapıyormuş.Çaylar yeterli geldi mi? Bunları da denediniz mi? Önerir misiniz?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Lactamil de içiyorum. Ayrıca bazen alkolsüz malt içeceklerinden de alıyorum. Çaylar ve bol su yeterli oluyor aslında. Ama en önemlisi huzur ve mutluluk. Süt salgısını en çok bu arttırıyor.

      Sil
  15. merhaba öncelikle bebeğiniz hayırlı olsun bende doğum yaptım bende karın çatlakları oldu maalesef sizde böyle bir sorun oldumu birde hangi yağları kullandınız şimdiden teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayırlı olsun bebeğinizi güle güle sağlıkla büyütün :) şanslıyım ki bende çatlak hiç olmadı. Sanırım bunda genetik çok etkili. Ama kendim de hiç aksatmadan her gün sabah akşam krem sürdüm. İlk aylar sadece Johnsons baby bebe yağı, son aylarda da Lierac ve Mustela nin çatlak kremlerini bol bol kullandım. Ve de bolca su içtim.

      Sil
  16. Bebeğiniz hayırlı ömürlü olsun. Benimde 2 kızım var. 2 yaşında ve 2 aylık. emziriyorum ama kilo veremiyorum. Aksine kilo alıyorum. Evlendiğimde 59 kilo idim. Bugün 20 kilo fazlam var. Sabah kahvaltı yapmama rağmen 1 saat sonra yeniden acıkıyorum. Gece emzirmeye uyandığımda kendimi mutfağa atıyorum. Çikolata/tatlı yiyorum. Su içiyorum yeteri kadar ama açlığımı gidermiyor. Daha da acıktırıyor sanki. Emzirme dönemindeki beslenme günlüğünüzü merakla bekliyorum.
    Kızınız çok şanslı. Kilo sorunu yaşamayacak. İnşallah benim kızlarımında benim gibi kilo sorunu yaşamazlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin, sizinkiler için de aynı dileklerimi sunarım. Malesef kilo sorununuzla yüzleşip daha da kilo almadan bir uzmana danışmanızda fayda var çünkü zaman geçtikçe hem umutsuzluğunuz artar hem de kilo yerleşir. Öncelikle tatlı yemeyi azaltırsanız çok iyi olur. Dikkat edin...
      Sevgiler...

      Sil
  17. merhaba Serap hanım, blogunuzu çok içten buldum mail olarakta yazmıştım size.. sayenizde bazı olaylara olan bakış açımı değiştirdim. tecrübelerinizden tecrübe kazandım.. böylece bende kendime bir blog edindim=) deneyimlerime ortak olursanız sevinirim.. şimdilik cok yeniyiz=)
    http://waffletadinda.blogspot.com/

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...